बाघक खोरेम दानियल || कथा दानियल

दानियलके कथा

दानियल परमेश्वरहे बहुट प्रेम करे । उ घरेसे बरेडुर अनखोर धर्तिम बास करठे । हरेक रोज साँझ बिहान डिन डुपहर दानियल ठेहनि टेक्के परमेश्वरहे प्रार्थना करे । दानियल राजाके लाग काम करे। राजाफेन दानियलहे सबसे ज्याडा मुख्य कमुइया बनैना चाहे । 

मने औरे मकुया इ करल मन नैपरिन । अरै कामकरुइया दानियलहे फसैना योजना विचार करे लग्नै । उइनहे पटा रहिन कि दानियल परमेश्वरहे कत्रा ढेउर प्रार्थना करे । ओइने राजक् ठन जाके कलैं, "हम्रे विचार कर्ले बटि कि सक्कुजे अप्ने महाराजहे किल ३० दिनसम्म प्रार्थना करे परल।" अगर कोइ औरे जहन  प्रार्थना करि कलसे उहिहे भुँखाइल बाघक् खोरेम डारजाइ।" राजवा विचार करल कि मजा तरिका हो, ओ उ ओसहेके कर्ना नियम बनाइल।

दानियलहे राजाक् नियमके बारेम् पटा रहिस । दानियलहे उ भुँखाइल बाघक् बारेम फेन पटा हुइलिस, मने  उ परमेश्वरहे प्रार्थना करे नैछोरल् । उ लगातार ठेहुनि टेके लागल ओ परमेश्वरहे प्रार्थना ओ धन्यवाद डेहल। ओते कामकरुइया डौरटि गैलाँ ओ राजुवाहे बटाडेलैं । राजुवा बरे दुःखी हुइल ओ दानियलहे बचाइकलाग राजुवा बरे दुःखी हुइल ओ उहि कुछुचिज खैनास नैग्लिस ओ रातभर सुटे निडाइ नैसेकल ।

डोसर बिहान भिनसर्हि राजुवा बाघनके खोरेओर जाके बलाइल, "दानियल टुहाँर परमेश्वर टुहिंन बाघनसे बचैलाँ ?" टब राजुवा दानियलके स्वर सुने, "हे महाराज मेर परमेश्वर बाघनके मुह थुनक्लाग अपन स्वर्गदूत पठैलैं ओ बाघ महि हानि नोक्सान नैकर्लैं ।"

राजुवा आपन मनैन दानियलहे बाघक खोरेमसे निकारे लगैलाँ । दानियलहे कौनो चोट लागल नैरहिन । कुछुफेन हुइल नैरहिन । इ जानके सबजे छक्क पर्लैं ।

❤️❤️❤️

दानियलले परमेश्वरलाई साहै प्रेम गर्दथे। उनी घरभन्दा धेरै टाढ़ा अनौठौ भूमिमा रहन्थे। प्रत्येक दिन दानियलले घुँडा टेकेर परमेश्वरलाई प्रार्थना गर्दथे। 

दानियल राजाको लागि काम गर्दथे। राजाले दानियललाई सबैभन्दा मुख्य कामदारी बनाउन चाहन्थे। तर अरुकामदारहरूले यो मन पराउदैनथे। अरू कामदारहरूले दानियललाई फसाउने योजना विचार गर्नथाले। तिनीहरूलाई थाहा थियो कि दानियलले परमेश्वरलाई कति धेरै प्रार्थना गर्दथ्यो। तिनीहरू राजा कहाँ गएर भने, "हामीहरूले विचार गरेका छौ कि प्रत्येकले तपाई, महाराजलाई मात्र ३० दिनसम्म प्रार्थना गर्नु पर्दछ।" यदि कसलै अरू कसैलाई प्रार्थना गर्यो भने उसलाई भोकाएको सिंहको खोरमा लगाउनु पर्छ।" राजाले विचार गरे कि यो राम्रो तरिका हो, अनि उसले त्यसो गर्ने नियम बनाए।

दानियललाई राजाको नियमको बारेमा थाहा थियो। दानियललाई ती भोकाएका सिंहको बारेमा पनि थाहा लाग्यो, तर उसले परमेश्वरलाई प्रार्थना गर्न छोड़ेन्। उनी लगातार घुड़ा टेक्न लागे र परमेश्वरलाई प्रार्थना र धन्यवाद दिए। अरू कामदारहरूले दौड़ेर गए र राजालाई भने। राजा धेरै दुःखी भए र दानियललाई बचाउन राजा सहै दुःखी भए र उनले केही खान सकेनन् र उनी रातभरी सुत्न सकेनन् ।

दोस्रो बिहान सबेरै राजा सिंहको खोरमा गएर बोलाए, "दानियल तिम्रो परमेश्वरले तिमीलाई सिंहहरूबाट बचायो?" तब राजाले दानियलको स्वर सुने, "हे महाराज मेरो परमेश्वरले सिंहको मुख थुन्न उहाँको स्वर्गदूत पठाउनु भंयो र सिंहले मलाई कुनै हानि गरेन्।"

राजाले आफ्ना मानिसहरूलाई दानियललाई सिंहको खोरबाट निकाल्न लगाए। दानियललाई कुनैचोट लागेको थिएन्। परमेश्वरले उसलाई सुरक्षित राख्नुभयो ।